Zelfbeschikking is niet hetzelfde als zelfregulering
|
Ellen de Visser schrijft in De Volkskrant van 20 maart 2004 over de funeste gevolgen voor vele duizenden psychiatrische patiënten van de vermaatschappelijking en de uitbreiding van de patiëntenrechten. Psychiatrische patiënten moesten weg uit de bossen, de samenleving in. Maar veel patiënten verloederen en zorgen voor overlast. Hoe de ideologie van zelfbeschikking faalde, zo lezen we in de kop van het artikel. Hieronder volgen enkele citaten uit het artikel. ‘Ouders worden noodgedwongen ‘teamcoach langdurige zorg‘ van hun kind dat ergens rondzwerft. En bezwijken niet zelden onder de druk. Het is het trieste neveneffect van de grote ommezwaai die de afgelopen decennia in de psychiatrie heeft plaatsgevonden. Twintig jaar geleden werd een begin gemaakt met de ontmanteling van psychiatrische ziekenhuizen, tien jaar geleden werd de oude Krankzinnigenwet vervangen door de wet Bopz. Psychiatrische patiënten mochten voortaan niet meer louter voor hun eigen bestwil worden opgenomen, maar alleen bij daadwerkelijk gevaar. Opnames moesten zo kort mogelijk duren (..) Ze zouden onderdeel van de samenleving gaan uitmaken. (..)Voor vele duizenden heeft de ‘vermaatschappelijking' en de uitbreiding van de patiëntenrechten funeste gevolgen had. Begeleiding in de wijk is nauwelijks van de grond gekomen. Patiënten vereenzamen in armoedige flatjes of wonen op straat. De maatschappelijke opvang is verstopt geraakt. Velen belanden in de criminaliteit en gebruiken drugs, die het effect van de medicijnen tenietdoen. Ze komen pas voor hulp in aanmerking als zich een gewelddadige situatie voordoet. (...) In het veld groeit de roep om de ideologie los te laten en de wet te veranderen. ‘Het probleem kan voor 80 procent worden opgelost, er is gewoon een gebrek aan opvang', zegt Daniel van Dijk, psychiater bij GGZ Dijk en Duin in Castricum. ‘Het is een grof schandaal dat dat in Nederland kan. De vermaatschappelijking is doorgeschoten'. In De Volkskrant van 23 maart 2004 reageert Wim Kannekens, sociaal-psychiatrisch verpleegkundige: In het Volkskrant-artikel ligt het accent op zelfbeschikking als falende ideologie. Onzin. Iedere hulpverlener weet dat iemand die lijdt aan schizofrenie ook autonomie wil maar dat dit niet automatisch betekent dat er geen hulp en ondersteuning wenselijk is.
|