Datum van plaatsen: 15-02-2011

Wij leven in een onbegrensde, gemondialiseerde en geïndividualiseerde informatiesamenleving. In deze onzekere context zijn we op zoek naar een nieuw sociaal ordeningsbeginsel van de samenleving.  Centraal daarin staat een constructief en moreel appel op iedere burger en iedere organisatie om zelf in allerlei wisselende netwerken een actieve bijdrage te leveren aan beheersen en voorkomen van risico's op allerlei terreinen van het leven. De klassieke vormen van sturing, die van de bureaucratie met zijn hiërarchie en centrale organisatie zijn steeds minder van toepassing.  Een bureaucratische orde maakt van de organisatie een soort van automaat. Haar orde is niet gebaseerd op vertrouwen in de zichzelf regulerende krachten die in en tussen mensen werkzaam zijn en die vertrouwen scheppen.

Improvisatie is de passende menselijke variant van een dergelijke complexe netwerkmaatschappij. Geslaagde improvisatie is georganiseerde vrijheid. Het is zowel vrijheid als organisatie. Spontaniteit binnen een duidelijke structuur, vergelijkbaar met een jazz-improvisatie. De kern van improvisatie is afstemming. In de muziek gaat het om spontane melodievorming met een inbedding in een harmonische, vaste structuur. Denk bijvoorbeeld aan de jazz-improvisatie. De compositie, het resultaat, komt tot stand in interactie met de omgeving, dat wil zeggen in het proces wordt de vorm en de richting van de compositie gecreëerd.